5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1259
Okunma

Bâğ-ı cihânda solsun! güllerimin ezhârı
Âb-ı sel olup aksın! gözlerimin nehârı
Sonbaharım gelmiştir, neyleyim nevbahârı?
İsterse hiç açmasın, gonca güllerin hârı
Bülbüller sussun varken dilimin âhû zârı
Sararıp hep kurusun sarayımın gülzârı
Simsiyah gamlar kussun dertli sazımın târı
Azrâil kapımdayken neyleyim ben sâzkârı
Gözlerim hurilerde neyleyim o Nigâr’ı
Canım istemez gayri, yâr-i nevâzişkârı
Kara buluta dönmüş gözlerimim buhârı
Neyleyim ben güneşi, aydan gelen envârı
Çözemedim ben heyhât! varlıktaki esrârı
Sermedî terkettim ben, kör nefsime ısrârı
Çürüdü gitti dostlar! şu ömrümün çınarı
Akmıyor artık güle, gönlümün aşk pınarı
Dünya olmuş gözümde, sanki bir bitpazarı
Metadan semâyadır, şu gönlümün nazarı
Soner Çağatay
Kelimeler:
Ezhâr: Çiçekler
Nehâr: Irmak
Hâr: Diken
Envâr: Işık
Târ: Tel
Sâzkâr: Çalgıcı
Yâr-i nevâzişkâr: Okşayan, gönül alan, iltifat eden
5.0
100% (5)