[Açıklaması aşağıdadır]


Deşt-i Lut’tan geldim, bârân vere su
Deşt-i aşktan geldim, cânân vere su

Deştihâdan geçtim, riğzâre battım
Cânân didârdan serpe! gubâre su

Didâr-i yâr cânâ şerâre saçar
Dil-i sûhteye kılınmaz çâre su

Bûy-i cânândan âşık-ı bîhûşem
Lîk dökülmez âşık-ı hüşyâre su

Nâme-i aşk yazmaya hâme yoktur
Didârım döker her seng-i hâre su

Keşt-i âşık cânâna bâdbân açar
Maşûklar eşkten döke bihâre su

Cânân için dilim gülzâr eyledim
Gül açsın diye revândır hâre su

Ey serv-i revânım! girme coybâre
Hased eder sendeki reftâre su

Gûş eyledim nevbâhârda âbşâre
Hayrandır sendeki ân güftâre su

Buhâr-ı nefesim ebr-i nîsândır
Her bûsede yağar leb-i yâre su

Âteş-i hicrânda yanar, kururum
Vermez misin sebûdan bir kere su?

Murâd-ı cânânım cânım almaksa
Âhenger versin kızgın hançere su

Soner Çağatay 24.9.2010

SU
Deşt-i Lut’tan geldim, bârân vere su
Deşt-i aşktan geldim, cânân vere su

Lut Gölün’den geldim, yağmur su vere Aşk çölünden geldim, sevgili su vere. Lut Gölü İran’da bulunmaktadır.

Deştihâdan geçtim, riğzâre battım
Cânân didârdan serpe! gubâre su

Çöllerden geçtim, kumula battım. Sevgili gözünden toza su serpe. Çölden gelmiş birinin üzerinde elbette toz olacaktır. Âşık sevgiliden bu tozu gözyaşlarıyla silmesini istiyor .

Didâr-i yâr cânâ şerâre saçar
Dil-i sûhteye kılınmaz çâre su

Yarin gözü kalbe kıvılcım saçar
Yanmış kalbe su çare kılınmaz

Bûy-i cânândan âşık-ı bîhûşem
Lîk dökülmez âşık-ı hüşyâre su

Sevgilinin kokusundan bayılmış bir âşıkım.Fakat ayık olan âşıka su dökülmez. Yani su benim hakkım, ayılmam için bana su dökülmesi lazım

Nâme-i aşk yazmaya hâme yoktur
Didârım döker her seng-i hâre su

Aşk mektubu yazmak için kalem yoktur.Gözüm her granit taşına su, yani gözyaşı döker. Devamlı akan damlalar taşta iz bırakır. Âşık gözyaşıyla sevgiliye mektup yazmak ister.

Keşt-i âşık cânâna bâdbân açar
Maşûklar eşkten döke bihâre su

Âşığın gemisi sevgiliye doğru yelken açar. Sevgililer de gözyaşlarından geminin gittiği denize su dökmesi lazım ki gemi aşk deryasında yüzebilsin.

Cânân için dilim gülzâr eyledim
Gül açsın diye revândır hâre su

Sevgili için gönlümü gülbahçesi yaptım. Gül açsın diye dikene su akar. Dikenler zamanla dal ve budak ve sonunda gül olur. Dikene su verilmezse, kuru bir diken olmaya devam eder. Bu yüzden gülün sulanması ve dikenlerin güle dönmesi gerekir.

Ey serv-i revânım! girme coybâre
Hased eder sendeki reftâre su

Ey selvi yürüyüşlüm, ırmağa girme! Çünkü o ırmak senin o gidişine hased etmektedir. Kıskançlıktan seni boğabilir.


Gûş eyledim nevbâhârda âbşâre
Hayrandır sendeki ân güftâre su

İlk baharda şelaleyi dinledim de senin o konuşmana hayrandır. Çünkü Şelalenin şırıldamasından daha güzel bir sesin var.

Buhâr-ı nefesim ebr-i nîsândır
Her bûsede yağar leb-i yâre su

Nefesimin buharım nisan yağmurudur. Nefeste de buhar var. Bundan nisan bulutu oluşmuş. Yari her öptüğümde yarin dudağına o buluttan su, yani yağmur yağar. Dağa doğrusu dudaklarınmın nemi değer.

Âteş-i hicrânda yanar, kururum
Vermez misin sebûdan bir kere su?

Ayrılık ateşinde yanar, kururum. Aşk anında dört unsurdan biri olan ateşin derecesi artar. Vücudun dengesi ve mizacı bozulur. Bunu dengelemek için su gerekir. Vermezmisin testiden bir kere su.

Murâd-ı cânânım cânım almaksa
Âhenger versin kızgın hançere su

Sevgilimin muradı canımı almaksa. Demirci ateşten kzdırılmış hançere su versin. Yani hançer çeliğe dönönüşsün. Çelikten hançerle yâr beni öldürsün.