Uzun bir itirafname yüreğimin ağrısı
Mecnun gibi sahipsiz bir noktada
Zamansızlık düşleri çekiyorum
Yeşermeyecek bir bahçenin köşesinde
Ah yanı başımdaki dostum olsan.

Bağırsam, gölgenin peşinden gitsem
Uzansam yetişemeyeceğim kokuna
Söndürsem içimin ışıklarını sensizliğe
Soyunsam her gece izbe düşüncelere
Notasız bir şarkı nakaratına sokularak
Yorgun başımdaki ağrım olsan.

Bir yel gibi tutunsam gövdene
Alaz bir nesnenin kımıltısınca
Gizlensen gönlümün kuytularına
Uyandırsak uykudaki tüm şehirleri
Metrolar, garlar, otobanlar, lokantalar
Kirpiklerime sokulan artık yağmurlarca
Ayaklarımdaki sabırsızlık olsan.

Mavi bir düşün gövdesinde yine akşam
Kollarımda biçare yalnızlık edası
İnsanlar zorunlu molaların sofasında
Bir hüzün ihtilalı yüreklerde mahcup
Beyaz kanatlı martılara el uzatıyorum
Sessiz bir eylemsin sen dudağımda
Aşkın duvarındaki resim olsan.

Tükeniyor bir bir hırpalanmış mevsimler
Güncesiz ayrılıkların intihar gecelerindeyim
Düşlerimde uslanmaz bir bahar esintisi ah
Zamansız kaygılar sürüyorum tenime
Ölü balıklar yüzüyor sevdanın denizinde
Bir çığlık olup kilitlesem anı takvimlere
Varlığınla sen yaşamak iksirim olsan.

Selahattin Yetgin