//güz indi, baharıma
Üz indi,yad’ıma..//

Kıyaslama beni onlarla
Kıy /as ama,
Kıyaslama..
Eflatun mevsiminde gözlerim
Yok muydu öyle bir mevsim
Beşinci mevsimi uydurdum,senle….
Ben,senle,
Senli, sevdamı kabul ettirmek için,
Bir bilsen,
Neler uydurdum kainata..

Çıra çıra yan, gönül.
Kıydım sana…

Iskaladın beni aşk
Irkçılık yaptın,
Onlardan değilim diye
Yalandan uzak yani..
Kalandan tuzak yani..
Sözle mi taşlıyor seni sevgili..

Taşlasın ,gönül
Kıydım sana…

Aşk heyetinden geçemedim
Hesabını yapamadım bir türlü
Ayrı düşeceğimizi düşünmedim hiç..
Sandım ki hep orda olacaksın
Sandım ki hep BENİ seveceksin
Yaralaman düştü payıma
Beklenmeyen toprak kayması
İçimde iki ölü.
sen ve ben..

Öl, gönül
Kıydım sana..

Haram zehir-zıkkım olsun ki,
Hayat
Harap-viran düşsün ki
Ateşli kanat
Tüm çarelerin izini sürdüm
Dikenli bahçende sadece bir güldüm,
Bir tek sana güldüm….

Sol, gönül
Kıydım sana…

Hallaç pamuğu gibi atıldım
Kırgınlığımın başı için satıldım
Hunharca vuruldum,
Bır tek sana vuruldum…

Düş, gönül
Kıydım sana..

Gece baskını şimdi yokluğun
Elini ayağını çeken güneşim
Bu dünyadaki tek eşim
Kaç ebattı düşmanlığın,bu gece..
Pürüzsüz aşkıma kurban oldum
Şehit düştüm,gözlerinde

Duy, gönül
Kıydım sana..

İnlesin gözüm yaşı
Uyanmasın bu gözler
Sensız gelen güne
İnzivaya çekildi şiir,sanma ki per-perişanım
Daha beterım..

Beter ol, gönül
Kıydım sana..

Soldur beni
Çözdün nasılsa,bir sihirle,kırılma noktamı
Kır beni,solsun derin gözlerim
(bir bilsen seni ne çok özledim)
Kılıçtan geçir,boğazımı
Kalmasın ağlayacak tek hecem
Sensiz var mı ki gündüz gecem

Unut, gönül
Kıydım sana…

Ne gözümde dünya kaldı
Ne gözüm sana haktı..
İtidal ile
İtiraz ile
İtina ile
İtikat ile
Sev, gönül
Kıydım sana..

Dur, gönül
Yazık sana!!!

Sibel Eşiyok