İlahi makama doğru yürürken,
Bilmem kaç denizde boğulmuşken,
Kaç depremde yıkılmışken..
İnsanın soylu kabul edişi..
Direnemeyişi…
Ne garip..

Aşk her zaman galip…

kutlarım kalemini saygılar...

Mevlana yanmayan yürek yürek değildir demiş oldukça güzeldi aşk adına dizeleriniz..selam ve saygılar..TAMER

Sevmek, sevilmek, kavuşmak, ayrılmak
Hepsi tamam da
Galiba en kötüsü
Gurur belasına boyun eğmek…
Dilde iğreti bir uğurlamayken 'git'
İçten içe bölünüp, parçalanırken bile
Gidene
'Kal'
Diyememek...Can Murat

Böyle diyebilir miyiz kısaca?

Tebriklerim çok

Saygım hep.

na garip evet. sevmekten korkarkan ,her defasında aşkın içine düşmek.

Merhaba ŞAİR ARKADAŞIM..
İlk defa şiriinizi okuyorum ve inanın bu şiirinizi okuyunca sizi niye önce tanımadım diye çok üzüldüm..
Çünkü birincisi çok harika şiir yazıyıorsunuz.Öyle ki,finalde yazdığıız bir dize ""Aşk her zaman galip…""
evet işte bu dize bile başlı başına bir şiir niteliğinde diye düşünüyorum..
Güzel gönlünüze tebrikleirmi gönderiyor, başarılarınızın devamını diliyorum.
Mustafa EROL

evet
çok garip.

gariplere kalmasın hayatımız.

saygımla şair.

Ne garip,kalbindeki aşkı ,insanın anlatamaması,
koşup,sarılmak isterken sevgiliye,
arkasını dönüp,yürümeye çalışması...

Ne garip,’’çok özledim’’ demek isterken,sevgiliye
‘’seni görmek istemiyorum’’
demeye çalışması,insanın..

insanın,kendini kandırmaya çalışması..
ne garip...

Ne garip büyük depremlerden geçip,insanın;
en ufak bir hamle de yıkılması,
ille de dik durmaya çalışması…

Ne garip elleri, sevgiliyi ararken insanın;
koyacak bir yer bulamazken ellerini,
koynunda düğüm yapmaya çalışması,
ne garip..

duyduğu her türkünün bu aşka yazıldığını düşünüp,
etrafına’’aklımda bile yok’’demeye çabası insanın..
içindeki çığlığa, kulaklarını tıkamaya çalışması..
ne garip..

umudunda, aşkı taşıması insanın
ve her geçen dakika da
umutsuzluğa yelken açması, ne garip..

içinde kan ağlamaları ile uyanırken her sabah
neşe içinde’’günaydın’’kelimesine sığmaya çalışması..
Yar’in soğuk’’merhaba’’sı altında ezilirken…
Ateşini sinesine gömüp,
soğuk bir selam verme çabası insanın,yutkunarak..
ne garip…

Ne garip
‘’gel artık’’demek isterken,
Sevgiliye..
Ülkenin en uç sınırına yollamaya gayreti,
O giderse bu yangından kurtulacağını sanması,insanın..
Ne garip..

Ne garip,herkese ders verirken,insanın
Aşkın karşısında,her defasında sınıfta kalması..
Ne garip’’artık aşka inanmıyorum’’derken,
Aşk içinde yanması..

Ne garip,sevgili ayrılık ummanında boğulurken,
Bir tek sesi için,dünyaları yıkabilecekken,
Uzak durmayı çabalaması insanın,ne garip..

O yar senin herşeyinken
Hiçbirşeyinmiş gibi davranmaya çalışması insanın..
Ne kadar yukarıda olursan ol,
Aşkında bır gün seni,uçurumdan aşağı atacağını bilip,
Yine de seve seve oraya koşarak gitme çabası,insanın
Ne garip…

İster sultan ol,
İster padişah
Adının önünde ne sıfat olursa olsun,
Sevgilinin adı’’ mühür’’ gibi bir adım önde olması,
İnsanın kendinden çok, başka birini sevmesi..
Ne garip..

İlahi makama doğru yürürken,
Bilmem kaç denizde boğulmuşken,
Kaç depremde yıkılmışken..
İnsanın soylu kabul edişi..
Direnemeyişi…
Ne garip..

Aşk her zaman galip…

Sibel Eşiyok






yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım

çok şiir okudum burada fakat bu beni etkiledi çok güzel ,gönlünüze SELAM OLSUN AŞKIN ASIL SAHİBİNDEN.