16
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1708
Okunma

/gel Acnes
gecenin iniltisi seyrekleşmeden
ruhunun etrafına duvarlar öreyim /
ben seni bundan yirmi yıl öncesi sevmiştim Acnes
tok adımlarımın
sokaktaki gülüşmeleri kestiği vakit
melez akşamların hatırı sayılır müdaviniydim
notasız şarkılar akardı dilimden
ceplerim soylu kızların resimleriyle dolup taşardı
şimdi aynı sokaklar soğuk ve sisli
toprağa düşen yağmurun genzimi yakan kokusundan eser yok
aynadan beni izleyen geçmişimin dışında
bir sen kaldın
bir sen Acnes
dokunulmazlığı kalkmış hayatımın en yorgun yerinde
sen huysuz bir kısrak gibiydin o yıllar
ateş bile incinirdi dirildikçe dudağın
ben ki ;
göğsü serseri şarapnel kokan adam
devrilirdim düşlerine tüm heybetimle
ısırıp attığın onca elmanın hatırına
ört üstümü
bu nemli duvarlarda çürüyen kaçıncı çığlığım bilmem
kaçıncı süzülüşü göz yaşımın
ürkek bir su yılanı gibi boynuma
duyuyor musun ?
bu sessiz duruşun kalbimi eşeliyor
bir gülsen
nehirler boşalacak sanki içimden
zaman yanaklarımızı yalayıp geçti
öyle uzundu ki mor bacakları
inan kurşun olsam yetişemezdim
deniz kudurtan öfken geçmedi Acnes
gecenin iniltisi seyrekleşmeden
dur da
ruhunun etrafına duvarlar öreyim
hala bir beden büyük akşamlar üstüme
ve ben hala eskisi kadar aşığım
bunca yıl sıcak sakladım senin için koynumu
dişli rüzgârlara karşı büyürken adın
ah Acnes ah
o bencil renklere yüz verme demiştim
ölü bir krallığın veliahtı gibiyim
söyle
neye borçluyum bu sensizliğimi
ısırıp attığın onca elmanın hatırına
sarıl bana
gri gölge