Aşk;
titrek seslenişlerdir sevgiliye,
ne zaman dinler ne de mekan sınırsızdır ölesiye,
uzaktan bakışlarındır o bit tek yalvarışa,
senden öte tende gizli uzaklardadır artık o sevgili......

Gül..!
Gül ki, gülistanın olayım,
gül ki, sende açıp bir ömür sende solayım..
sensiz bu ömrü neylesin bu can,
Gel..Gel ki, gecene ay, şafağına doğan güneş olayım..

...

Düş !
’Nasıl olur bilir misin seni özleyip erişememek.?
kıyıda öylesine olta atıyorken denize,
Arkamdan usulca yaklaşıp, Omzumu kavrayışını düşlemek,
Biraz düş, Biraz umut, işte böyle bir şey seni özlemek...’

...

Umut !
güneş gibi aydınlık çocuk, su gibi saf ve berrak..
gökyüzünde dalganan nazlı bir uçurtma..
yüzbinlerce yıldız minik avuçlarında..
sönsün yıldızlar, artık çocukça saf umutlarım var...

...

Veda.!
hoşçakal ey sevgili,
ihanetti, yalanlardı bitiren, ölümsüz sandığım sevgiyi,
kolaysa eğer dönmek, hadi.. koy ortaya koy da göreyim,
içindeki ’sensiz ölürüm’ diyen, şu yalancı yüreği.....



-Aze-