Dört kitabın
Aynı sözleri
Farklı lisanlarda anlattığı zamanların birinde
Hor görüldüm, ufalandım
Kadındım,
Kurduğunuz cümlelerin hafif meşrepliğinde
Çırılçıplak kaldım,
Aşağılandım utandım.
Oysa ben
Bir çiçekten diğerine polen ticareti yapan arılar kadar basit görmedim
Yaşamın hiçbir an’ını,

Uzaktan uzağa bir gramofonda dinlediğim tangoya eşlik ederken bile
Kendimi Seyyan hanım gibi
Zehra Eren gibi güçlü bir kadın sesi sandım
Sonra
Boğazımı sıkarken zifiri karanlık
Tüm ilahileri bastıran
Annemin ninnisi ile uykuya daldığım zamanları andım.
Ahh karabasanım.
Ruh çiğneyici adam;
Bahçe duvarının ardında oynayan çocukların toplarını
Bıçak darbeleriyle patlatmasına kahırlanıp yandığım
Hadi artık kabus sona erdi
Çıkın saklandığınız yerden sevimli bıdıklarım
Size söz;
Bir dahaki gelişimde kırılgan kadınlığımı sıyırıp üzerimden,
Çıkmaz sokağımızda sizinle eskisi gibi seksek de oynarım,
Her birinize rengarenk çizgili top da alırım
Ama beni de aranıza alırsanız eğer
Ben en çok "Yağ satarım- bal satarımı severek oynarım…
(Aze)