1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1818
Okunma
Sen uyurken
ilk kez kaldırıma çöreklenen
utangaç bir dilenci telaşıyla
açarım mendilimi rüyalarının avlusuna___
yani, sen uyurken;
yeni emekleyen bir bebek duruluğunda
sokulur sığınırım her gece sol yanına
ve o an
titrer vücudumun her zerresi sevgi açlığıyla
akıntısında savrulduğum şiirler aşkına
sonra, gün uyanırken sıyrılırım kollarından
usulca__
Ve onyüzbin öpücük sığdırırım
şiir ıslağı dudağına__
Biliyorsun; varlığın
görkemli bir Karaağaç gölgesi kadar
huzur verir ıssız yanıma___
Hani demiştim ya,
Tanrı gündüzleri sana bağışlasın
mutluluğu;
yanında olanla DOYASIYA yaşa__
Beklerim ben daima,
paydos zili çalmayan gece vardiyalarımda
yeter ki
rüyalarını__/ şiir kokulu kadına adadığını unutma_____
5.0
100% (3)
Cevap Yaz