Nezaketinize teşekkürler... Yiğidi severim. Hem de, yiğitliğin erkekliğin tekelinde olmaığına imanım gibi inandığım üzere... Ve bu yiğitlik br bayanın yüreğinden akıyorsa, başımın-gözümün üstünde yeri var...
Yakından izleneceksiniz, haberiniz ola.
Yoruuma, iki cevapla karşılık vermeniz, beni mutlu kıldı. Bu, sorumluluğun örneği olduğu kadar, bilinçli olmanın, insan tanımanın ve değere değer vermenin gereği olduğunu bilirim.
Bu vesileyle, iki kat daha fazla izleneceksiniz.
Nazım Hikmet ve Atilla İlhan konularını örnek göstermişsiniz... Saygı duyulan değerlerimizden iki tanesi. Severek okuduğum ve okuduklarmdan birşeyler dağarcığıma kattığım yazarlar.
Takdir sizin ama böylesi duyarlılık ve güzel dizelerin sahibesinde, ben de engin olduğuna inandığım tecrübem çerçevesinde, beklentimi görmek istediğimi arz ettim... Siz bu güzellikleri meydana getirirken, okuru da yönlendirin... Bu âlemin içindesiniz... Afbuyrun, psikopatvari yazanların yazdığ sorulduğunda "ben onu şöyle, şöyle, şöeyle anlatmak istedim" der. "Peki nerde? Hani?" diye sorduğunuzda da, "onu da sen çıkar..."
"İyi de, olmayanın neresinden ne çıkaraım be mahlûkat?" demek gelir içinizden ve ben de bu dobralık ve harbilikle derim... Hele de o şiir denilenin içinde, bir musikiye çağrı yosa, nağme terennümü teneffüs edilmiyorsa, ders alınacak bir konu mevcut değilse, hele de içinden bir mısra olsun akıllara çalı kalan güzel bir söz, cümle, mısra mevcut değilse, yırtar atarım.
Oysa sizin dizelerinizde bir mükemmellik gördüm. Güzellik teneffüz ettim ve yukarıda arz ettiğim nefaseti tattım. Şiir adına, güzellik adına... Zaten bu güzellikti ki, sayfanıza zavkle ve onurla yorum bırakmama neden olan... Önerim, bunun içindi. Küçük bir deneyin, azlasıyla nasıl bir güzellik daha kokacak, göreceksiniz. Ben inandım, siz de inanın... Tıpkı ikinci şiirinizi almış olduğunuz gibi. Deneyin be "Yiğit Kız!"
Bir de şu mahlasınızı, gerçek isminizin altına yazman, (mahsuru yoksa) almanız, ne güzel olacak, bilemezsiniz...
Dün gece sayfama, şu anda adını hatırlamadığım ama "ÖZBAKIR" soyadlı bir bayan yorum bırakmıştı. Sayfasına gittim. Kalem kullanmayan bir şaireymiş... Şapka çıkardım son şiirine... Bu güzelliği de tanımanızı isterim.
Saygılarımla Yiğit Kız! Saygı ve selâmlarımla...

Eleştirinizi okuduktan sonra diğer şiirlerime de baktım ve ikinki kez yazma gereksinimi duydum. Uzun zamandır edebiyatla ilgiliyim.İnternette köşe yazarlığı yapmamın yanında memleketimin dergilerinde de makalelerim yayımlanıyor.Yazılarımın belirli bir okur kitlesi oluştu.Yazamadığım zamanlarda arayıp talep ediyorlar .Tıpkı şiirlerimdeki gibi yazılarımdaki yalın,içten,süsleme gereği duymadan doğal ifadelerimin beni okurlarla yakınlaştırdığını düşünüyorum.Dilimizi en doğru şekilde konuşmak ve aktarmak hepimizin görevi olmalı.Ancak şiirlerimde imla kurallarını çok uygulamadığımı gördüm.Bu konuda bir isteksizliğim var anlaşılan.Sanki işaretler şiiri daraltıyor,kasıyor gibi geliyor sanırım.Araştırığımda Nazım Hikmet ve Atilla İlhan gibi büyük ustaların da imla kurallarına uymadan yazdıklarını gördüm.Maksat hissettirmekse onlar en mükemmelini başarmış zaten...

Öncelikle yapıcı eleştirileriniz için teşekkürler...Şiirlerimi sizlerle paylaşmamın nedeni, hissettiklerimin samimiyetini ne kadar yansıtabildiğimi görmek istememdi. Bunu başarabildiğime sevindim.Aslında ben de dilimizi ve imla kurallarını çok önemserim.Sanırım hatalı yönüm, kısıtlı zamanlarda internete girmemden dolayı acele etmem. Eleştirinize katılıyorum. İkinci şiirimi yazmayı ben de uygun bulmamıştım ama eklediğim slayta baktıysanız iki şiirimi bir slaytta toplamıştık.Slaytın bütünlüğü bozulmasın ve site yönetimi eşleştirme görmezse yayımlamaz diye düşündüğümden yazdım.Öyle bir sıkıntı yoksa o şiirimi başka bir zaman yayımılamayı ben de isterim.