2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1360
Okunma
karaydı gece,
ve ben karaydım.
yastığım maviydi.
yolunu kaybetmiş düşler ,
bir bir damlardı üstüme.
sürgündü gülüşler,
suskundu kader.
sen de hep susardın.
keskin kırgınlığın vardı,
bilinmezdin.
bilinmezdim.
yaralar kanardı,
her mevsim ayaz.
gözlerinden kar yağardı,
yelkovanı kırık bir saate bakar;
umutlarımı budardın.
sormazdın...
sormazdım.
yanıtsızdı zaten,
kuştüyü bakışlarım.
bakardın...
bakardım...
çalınmış ömürlerimiz uçup giderken...
Safiye Turhan
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz