git git bitmiyor bu ömür
ağ ağ örülmüş uykularda
ırzına geçilmiş masum baharların koynunda
ömür çanağından baldıran zehri içilerek
ölünmüyor
ölünmez de...

her gün gözlerim gölgeme düşüyor.
beli bükük, omuzları çökük,
öyle takılıp geliyor peşime.
sesimde yalnız hayatların uğultusu ...
yapraklarım eteklerimde,
martılarım dalımdan uçup gitmiş,
ufuklarda güneşlerim kaybolmuş,
gönlümdeki atlar yılkılanmış,
kuytumda saklı delişmenlik,
yalnızlığımın üstüne yatmış uyumuş.

artık beni hüzünler ağırlıyor.
hele nisan yüzüme hiç bakmıyor
her bahar aşık olunmuyor,
eylüllerimse yazı muştulamıyor.

acelem yok artık benim ey ömür.
ardımdan aşklar kovalamıyor.
duvağımı da çıkardım attım.
şimdilerde ölümü bekleyiş,
en büyük çılgınlığım...
yılkı atı:Sahibi tarafından işe yaramayacağı düşünülen yaşlı,zayıf atlar kışın ovaya bırakılır eğer ölmezse ertesi yıl tekrar işe koşturulur.




Safiye Turhan