ateş arayan bir pervaneyim artık
dönüp de bakmam karanlıkta yanmayana,
sönük sözler
can çekişen közler bana göre değil
eğilmem bir çisentiyle sönen yangının önünde.

müjgânı şiir olsa da
yücelerde gezen gözlerin kalem kaşları yazamaz fikrimi
sesimi duyamaz sol yanı sağırlar…

zaten göremez
bilemez beni gönlüyle seyretmeyenler!

yüz sürmem maskeli yüzlere
gayrı sevmem sözleri aksayanı/ sevemem de/
eline elleşmem
dilleşmem diliyle yalazı yalan yananın
kül külçesi altından olsa da!

seviyi takarak göğsüme
elbet bulacağım çıra gibi birini
danslarla döneceğim yörüngesinde
varsın tutuşsun kanatçıklarım
gerçek bir sevdanın uğrunda!

el kürkünü giyinip gittiğim de oldu riya davetine
kurdular önüme yalan sofrasını
boş çanakta sundular yanmayan ocakta pişen aşı;
aç kaldığımı bile bile
yine de şükür duası ettim
ve yeniden geçirdim yaralı sırtıma hırkamı.

aşk ihtilalini de gördüm;
dövüldüm ıssız bir gecenin sabah yolunda
sözlerin işkencesinden geçtim
ezildi kalbim dil dipçiğiyle…
bugün bile kan revan içindeyim
kapanmadı yaralarım
geçmedi ruhumdaki sızı.

şimdi başka pervaneyim
bir yanımı bırakıp gizli bahçeme
yalnız uçuyorum yarım bir aşkla!

ö.n