geliyor bir kadın
mutsuz
gelmiş geçirmiş
ve aşk’ı/nı taşıyor ölümümle…



fıtratı sâfi
makamı sabit
kendisi masum bir hayat için
kelebek kanatlarında yazılı ayetle
ömür bittikçe inkârı sayıklayan bir dilden geçiyor
zamanın gözyaşları

kavuşmak sanrılı bir hecenin
çırpıntısı düştü gecenin kollarına
feryat ve figan oynaşıyor vedanın kucağında
belki silecekler içinden gitmeyi
koparıp sana meylimi
sen yine de al eylülü

hele dur
daha bugün öldüm
yarına aşk kerim

kavlisi hercai
suskusu acı
kendisi masum bir zi-l hâl için
dünya döndükçe kabulü
yüzüne deniz sürmüş dalgadan geçiyor
mef’ulü cinnet bakışları

nedenler toplanmış
yaradan sızan acının kan kokusuyla
yaratan emri ile yazılan kaderin boynuna
belki yazacaktır adımı yeniden sûretine kim bilir
sufice bir söylem edinip
sen yine de al eylülü

hele dur
daha bugün öldüm
yarına aşk kerim

mümkün kılınmış riyazet
şek ve şüpheden beri olan
kendisi masum bir su-i zan için
kalan umudun serin uykusuyla
derisinden sıyrılmış dilden geçiyor
“affet” diyen dudakları

duyduğumuz her ses hileliydi
kimseden sorulmaz ki
vebâli boynunda hayatların nefreti
bedel
ödenmeye pek bir hevesli yosma şimdi
sen yine de al eylülü

hele dur
daha bugün öldüm
yarına aşk kerim