İçime işleyen sesini duymayı özledim.
Kaçamak buluşmalarımızı,
Gecelerde gizli telefon konuşmalarımızı,
Senin kollarında kaybolmayı özledim.
Nasıl da gülerdik; mutluyduk
Birbirimize bakarken gözlerimiz nasıl da parlardı
İçim ürperirdi ellerin saçlarımda dolaşırken
Sen saçlarımı ne çok severdin
Elimi tuttuğunda sanki serin sulara atlardım.

Özledim seni sevgilim
Bana en çok da sen yakışmıştın
En çok sen anlamıştın beni
Bir tek sana utanmıştım.
Melekler etrafımda dans ederlerdi.
Seni düşüncelerimin en aydınlık yerine,
Kalbimin tam da merkezine yerleştirdim.
Yıldızlar birlikte olduğumuzda daha da parlardı.
Geçtiğimiz yollarda ağaçlar bize şarkılar söylerdi.
Biz bir bütündük
Sen benim o çözemediğim bulmacamın tamamlayıcı parçasıydın.
Ellerim, tam da ellerine göre biçilmişti
Dudaklarım, dudaklarına göre yaratılmış

Özledim seni, sevgilimi özledim; aşkı
Sadece sımsıkı sarılmalısın bana
Sadece…
Sadece bana “seni” mahrum bırakmamalısın.
Kırık camlara basarak yürüyorum
Kanıyor ayaklarım, bileklerim
Ve sadece bir tek sen aklımdasın.
Canımın acısını geçirecek, yaramın tek ilacısın
Kalbinin kapılarını aç bana, boğuluyorum
Oksijen almalıyım yeniden
Yeniden kalbinin kenarına kıvrılmalıyım
Yaşayabileceğim tek yere kavuşmalıyım.

Özledim seni
Özlemek, yemek-içmek gibi
Seni özlemezsem kalbim durur, aklım gidiverir
Seni sevmezsem eğer ruhum bedenimden ayrılır.
Özledim seni sevgilim
Günün yirmi dört saati sana aittir
Senindir bütün düşüncelerim.
Yazgülü Tunar
" balaban Kent Şairleri"
(24.08.2010)