Yaşıyordum seninle, sanki güzel bir rüya
Meğer hepsi yalanmış, meğer hepsi bir riya

Seni adam sanmıştım, kalbin bir taşmış meğer
Seni böyle bilmezdim özün de riyakârmış
Yaşayamam diyordun sensiz kalırsam eğer
Dudağından dökülen sözün de riyakârmış

Gamzeli yanağınla, gözlerimi bağlardın
Boynu bükük durdun mu yüreğimi dağlardın
Ayrı kaldığımız an, içli içli ağlardın
Yanağını ıslatan gözün de riyakârmış

Bir an bile çatmazdım sana karşı kaşımı
Ağlardım da saklardım gözden akan yaşımı
Aşkına boyun eğip, esir olan başımı
Usulca uzattığım dizin de riyakârmış

Zaman geçmişte kalmış akmıyor sanki takvim
Ağlamak için kalmış elimde bir tek resim
Gözlerimde mutluydun yaşıyorduk dört mevsim
Baharın, yazın, kışın, güzün de riyakârmış

Sol yanıma açtın sen asla sarılmaz yara
Ne kastın vardı bilmem beni düşürdün dara
Hani bir neden yokken gülerdin ara sıra
Melek gibi görünen yüzün de riyakârmış

Ayrı kalırsak eğer sensiz kanarım derdin
Anıları unutmam, her gün anarım derdin
Aşkın ateşi bende sönmez yanarım derdin
Ateşlerin, yangının, közün de riyakârmış

Erol KONUR