Ne vakit başladın kim bilir
İlk anın kiminleydi neydi
Ne merak edilesi şey aslında
İlk anın kiminleydi, neydi

Koşmaya da hazırsın
Koşturmaya da
Zahmet misin sen
Yoksa rahmet mi bilemedim bir türlü

Zamlı tarifelere biriktiriyorum avuçlarımda sana dair

Bir saniye fazla istiyorum güne ekli
Yüzünü ekşitiyorsun

Kadran bende de olsa saati hep
Sen biliyorsun

Kum tanesi
Su damlası
Ne üzerine bahse girerlerse girsinler
Hep sen kazanıyormuşsun
Onlar şimdi dedikçe
Sen gayba yöneliyormuşsun
İşte şimdi diyorlarken
Sen yok oluyormuşsun

Sığmıyorum sana artık
Geç benden bir an önce
Bit belki
Ya da kim bilir
Beyhude bir gayret bu

Hiç olmazsa yoran halin
Yoğurana dönüşsün yine
Yanlı davranıp hep
Dışarıda tutma beni

İlmini biliyorum diye
Bana bu kadar da kızma
Söz öğretmeyeceğim onu kimselere
Sadece bilenlerine saklı kalacaksın
Tek kelimen geçmeyecek ümüğümden
Hep bildiğim yerde duracaksın

Rahmetsin sen
Rahmetin ta kendisisin
Rahmetinle yıkanıyoruz hepimiz
Kimine usta bir dülgersin
Kimine engin bir biliş
Kimi yaralarını ardında bırakacak duvarlar ördürüyor sana
Kimine yetmiyor an an üzerine eklense
Her birine el uzatırken sen
Olsan olsan rahmet olabilirsin