Bilgisayar başında kendi kendine âşık,
Resimlerine bakan narsistin adı Maral.
Yüreğinde saklamış hayalinde bir mâşuk,
Valla senin yüzünden bizlere geldi daral,
Hava civayı yakan narsistin adı Maral.

Kazağıyla sürmesi daim aynı renk olup,
Kır eşeklisi için gözleri yolda kalıp,
Yıllar geçip giderken albümlerine dalıp,
Parfümleri doldurmak için bizde yok haral,
Hayal nehrine akan narsistin adı Maral.

İtlerin koyağını izlerken de ağlayıp,
Mail denen illetin furyasında çağlayıp,
Siyah renkli saçını ensesinden bağlayıp,
Sitemlerin yüzünden kurur Asya’da Aral,
Acayip toka takan narsistin adı Maral.

Ev alma derdi ile ömrümüz bitirip de,
Bankada dolar sayıp parsayı götürüp de,
Balkonda iç çekerek Davidof tüttürüp de,
Bu kadar isyan yeter para senin olsun al,
Aşkın bağını yıkan narsistin adı Maral.

Yüreğinde çağlayan şelale ismi Düden,
Anılar bahçesinde hayallerini güden,
Yolunun yarısında gençliği elden giden,
Hiç kendini beğenme ne yapsın seni kral,
Serine kurgu takan narsistin adı Maral.

Bilgisayarın ile tavuğu öldürsen de,
Aleksi Kırbaşov’un yüzünü güldürsen de,
Kozmetik kadehinden gençliği doldursan da,
Geçip giden yıllarda kuruyor artık bu dal,
Ah çalışmaktan bıkan narsistin adı Maral.

Aşk laflarına kızman senin için artık dün,
Kurarız zurna ile davulla sana düğün,
Kır eşek terkisinde gidersin sende o gün,
Utandırdım mı yoksa yanağın olmuş al al,
Şimşekler gibi çakan narsistin adı Maral.


Coşkun Mutlu / Hüznünşairi

03/08/2010