An/ıssızlığın getirdiği zülümdür
Zamana karşı yorulmuşsan
Gitmeler de zülümdür
Boynu bükük lal/eler gibisindir

Kış soğukları ve tipi kar
Ve buzdan ayakların üşür,
Üşümek de yalnızlıktır;
Ve kederi yazacaktın
Belki bir gün
Bir k/ayın dalına

Ve sonra
Eğreti bir gülüşle
Aya gülümseyecektin
Sonra maviliğe karışıp
Gökyüzü yolculuğuna çıkacaktın
Yıldızları seyredecektin
Sarı buğday ışıltılarından
Ve göğsünü bırakacaktın
Ilgıt bir melteme...

...
Ve sessiz bir elvedayı
Gözünde saklayarak;
Çeyiz sandığındaki
Gül resimli mendilini sallayacaktı
Geride kalana,
Belki hiç olmamış sevgiliye,
Ve
Yurtsuzluğuna
Kahırlanarak
Son bir kez bakacaktı
Ardında bıraktıklarına…

Tüm gitmeler dudaklarda kalan
Sessiz bir melodidir oysa.

*

Öyle şarkılar var ki
Hep içinde sen varsın
Gülümsersin bana,...

Bazıları var ki ayrılık söyler,
İşte o zaman
Katili olurum sensizliğin.

GÜNBATIMI SUSUŞLARIM-Z.D.YAY /2010