Özgürlük adına yazılmış bir türkü olsan gerek denizim
Hiç aklımdan çıkmayan görüşlerinle yasantılarınla
Bozuk bir bant misali sarar durur aklım seni
Hayattan hiç bir beklentimiz yokmuydu
Yada beklentilerimiz çokmu fazlaydı da biz bilemedik
Birileri geldi tasımızı çorbamızı döktü
Birileri huzurumuzu çaldı bedenlerimizi aldı
Duygularımıza kimsecikler engel olamadı
Sallanırken bile dar ağacında gülümsememize engel olamadı
İçimde bir fırtınadır agaçlardan yapraklarını koparan
Dalından ayrılmayı çok mu ister yapraklar
Sevdiğinden ayrılmak kolaymıdır ?
Bu vatanı hiçe saymak insanlıkmıdır?
Kalleşler gibi satarcasına vahidedtin gibi kaçarcasına
Göz yumarmı kalbimiz el verir mı vijdanımız?
Al bayragımızda nazlanırmı birdaha hilalimiz
Yıldızları izliyorum denizim bir elimde silah
Bu gece nöbetteyim ölene kadar özgürlüğü beklerim
Bir gün gelecekse eger bağımsız bir Türkiye için:
Aynı sekilde senin yolunda boynumda ilmik ölümede giderim