sana ne kadar git desemde sen (git)me..
içimde kırgınlığım kadar sevgim de var
gecenin karanlığı karabasan gibi çöker yokluğunda
oysa sen seversin yanlızlığı, karanlıkları
umutlarım yıldızlar gibi kayar gider boşluklarda
yanaklarımdan kayan göz yaşlarım misali
gerçekten bilir misin sen? aşkı, sevdayı.
gözlerin denizler kadar masum bakarken gözlerime
içindeki bu hırçınlık, kin, nedir bu vesvese ?
aklımdaki çözüm bulamayan tek soru sensin
ne denklemin var nede çözümün
çıkmaz biryolda ilerlemeye çalışan bedevi gibiyim
nereye düşeceği belli olmayan bir kar tanesi
baslangıcı olan ama son bulamayan bir yol
çok mu uzun çok mu kısa bilemediğim
ölümle yasam arasında ince bir çizgideyim
yasen ? koordinatları olmayan bir gemi
sen duyguları olmayan bir kasırga
ya ben, özgürlüğü elninden alınmış bir mahküm
ben ,beş duyuya baş kaldırmış
ben mi yıllar gecsede hala yana bir ateş
o dediklerim hepsi ben
seni seven düşünen özleyen yine ben..






hayat keşke cümleler gibi olsa insan istediğinde ara (,) istediğinde son (.)verebilse yaşamına ,düşüncelerine.

hayatt ((...)) sonu belli olmayan bir yol


hepp üç nokta...