akşam mı oldu ne çöktü karanlık
yıldızlar tek tek çıkıyor meydana
her biri ayrı bir kasveti müjdeler oldu
korkar oldum gecelerden
korkar oldum bu deli düşünüşlerden

gittin gelmez oldun
okynuslarda terk edilmiş sandal gibiyim
yapa yalnız rotarım bile belli değiil
bıraktım kendimi, hayatın dalgalarının akıntısına
sonum ne olur belli değil
çürümeye yüz tutmuş bir esya gibiyim
her yanı tozlu mazisi dolu dolu

şimdi yanlızım kahve gözlüm
bakışlarından ırak gönülden yaralı
hayat kahpe bir oyun
ne izleyeni var nede bir yazarı
yazanın sucu yok oynayanında
bizi bu sahnede oynatanlardır asıl suçlu

yasamaz sanma bu deli kanlı
bu diyarlar seni de alır koynuna, benide
silmez sanma gözyaşlarımı
sarmaz sanma bu topraklar bedenimi
vuslatı yasayamadıysak musallayıdamı yasamayız
yasarız kahve gözlüm sensizlik sanki farklımı bana