0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1109
Okunma
kimse aç
onun yüreğinden doğacak isyan
öldürecek gözleriyle
kendini zapteden cennet rüyası bile garip
uçuramayacak umut kelebekleri
kimse yaşamak
ruhun çözülmüş insan bahçesinde
koparamazsın bir elma
mezarının üzerine yuvarlanır ancak
kimse öldürmek
bulutlar yıldırım bekler
altında kendi dertindesin
çarpar yanar kavrulursun
ölmeyi çözemeyecek kadar yaşama bağlı
kimse kanamak
doldur geleceğine kan
tüm insanların su ihtiyacı
yeni doğan bebeklerin suratına
tanışamıyoruz çünkü aynı renkteniz
kimse uyanmak
mezarından kalkacak kuvvet yok
seni ziyaret eder gelecek
eli silahlı bir zabit
başında durur
yaşamak rüyasının arasına
ölüm doldurur
