Yine karabulutlar çöktü üzerime
Boğazımda bir düğüm yutkunamıyorum
Yine hayatımın en kötü en acı gününü yaşıyorum
İçimde yaktığın ateş hiç sönmedi
Sensiz geçen kocaman sekiz yıl
Ah be babam ah
Neden neden beni yalnız bıraktın ki
Öyle bir yara açtın ki içimde
Son nefesime kadar kapanmayacak yaram
Çoğu gecelerde rüyalarıma geliyorsun
Doğan güneşle birlikte terk ediyorsun beni
Bazı gecelerde bana güceniyor musun
Hiç gelmiyorsun rüyalarıma
Hasretlere salıyorsun yüreğimi
Radyolarda baba türküleri çalındığında
Benden izinsiz akıyor arsız göz yaşlarım
Ne yapayım babam ben seni çok özlüyorum
Yapamadım hiçbir şey elim kolum bağlandı
Tam sekiz yıl önce veda etmeden gittin
Ah babam ah
Kayıp gittin ellerimden tutamadım seni
Kollarımdaydın son nefesini verirken
Son bir kez baktın sevgi dolu gözlerinle
Sonrada sessizce gittin meçhule
Seni kırmadım incitmedim hep sevdim ömrünce
Ama bazen sevgim nefrete dönüşüyor istemeden
Beni kimsesiz koyup gittin diye
Sıcacık kucağına sarılmak varken
Bana hakmı soğuk mezar taşına sarılmak
Olmuyor be babam inan olmuyor
Hiçbir sevgi senin yerini tutmuyor ki
Dertleşemem kimseyle seninle dertleştiğim gibi
Biliyor musun giderken kahkahalarımı da aldın gittin
Ah be babam ah
Nasıl bir kor bıraktın küçük yüreğime
Sekiz yıldır yanıyor yanıyor yanıyor
Yok olmuyor senin gibi kimse
Sevemiyor kol kanat olamıyor be babam
Keşke bırakıp gitmeseydin
Özlem denizlerine atmasaydın beni
Sana hasretim her geçen gün büyüyor büyüyor büyüyor
Ah be babam ahhhhh









TÜM GÖNÜL DOSTLARIMIN KANDİLİNİ YÜREKTEN KUTLUYORUM