7 katlı bir apartman
bizimkisi
Dış cephesi mozaik kaplı,
rengârenk
Göz boyamaya bire bir,
İçi de kattan kata değişir

Bir var oluşta, yok oluş hikâyesi
bizimkisi…

Yıllardır komşuyuz burada birbirimize,
Alt alta, üst üste otururuz,
Kimi zaman şen şakrak geçer gecelerimiz
Kimi zaman da acı dolu,
Ama aslında hep beraber hareket etmeyeli
maalesef çok oldu
Dedik ya;
Bu bir yok oluş hikayesi

Kimi katta düğün, eğlence olur
Kiminde de cenaze
Kiminin bağları bahçeleri vardır,
Kiminin de don alacak parası anca çıkar
Bir kısım zevk-i sefadan ölür,
Bir kısım da sıtmadan…
Ama herkes ölür
Ölürken apartmandan bir parça götürür
Boşu boşuna demedik,
Bu hikaye, var oluş hikayesi değil

Apartman çöküyor,
İnsanlar göçerken
Seslerimiz o an bile bir çıkmıyor
Ayrı teller değil mevzu,
Apayrı şeyler çalıyoruz
Vay ki anam vay!

Geçen zamana rağmen
Hala bir olmadan,
Küçük isimler arıyorsak kendimize
Vay anam vay vay!
Bakın, görün komşular,
Vay ki ne vay,
Şu garip halimize