Ruhumun gökyüzüne sabrın döşeğini sererim ruhuma sarılınca
Uğranmamış kervansaraylarım göçer, yollarını eşkıyalar basınca
Üzgün dudaklarımda bir türküsün, yıldızlara sır veririm uluorta
Bakışları yasemin kokar bir kadının, aşkı ve sevdayı konuşunca.

Ağlama sabırsız gökyüzüm, yağmurlar baladında ıslanırsan üşürsün
Kendi ikliminin sultanı ol bu mevsim, mahrem uykularda gülüşürsün
Dolan gecenin kollarına, hercai düşünüşlerle sarnıçlardan dökülürsün
Bırak bu aşkın coğrafyasında tutkunun terlerini deli rüzgâr süpürsün.

Bir zaman hovardası olsam ah, içinde keşkeler olmayan denizlerde yatsam
Her sabah, yalnız sana yol alan bir geminin güvertesinde denize gül atsam
Seninle uyansam doğmamış sabahlara, ruhumdaki doyumsuz şarkım olsan
Yüreğimdeki atıl mevsimleri bir köşeye koyarak, bir senin adını haykırsam.

Sen belirle yaşam eksenimi, büyüt beni doyumsuz gözlerinin parklarında
Al götür beni çok uzak ülkelere, şiirlerim okunsun sevdanın sokaklarında
Bir rozet gibi takayım seni göğsüme, raylar hıçkırık taşımasa ah uzaklara
Yüreğimdeki sevginin mızrabı olsan, takılmasak şu zalim hayat tuzağına.

Tutunsam vakti gelmemiş buluşmaların kanadına, yuvarlansam çimenlerinde
Kanamalı şiirler biriktirdim yıllarca, kâğıttan bir gemiyim aşkın denizlerinde
Coşkularım ol benim, gülümse dudaklarımda, sokul bana en asi devinimlerinle
Sonsuz halaylara kalkayım yar, seninle yürüyeyim özlemlerin uzak şehirlerine.



Selahattin Yetgin