güzel güller hep kırmızı olmaz ya
yada bak, hep mavi mi gökyüzü
mevsimler hiç değişmiyor mu sanki
rüzgârgülü ne zaman hep güneye dönmüş
ayçiçeğinin hiç güneşe sırtını döndüğünü görmedin mi..?



öyleyse kim demiş savaşmak için
ille de tenin kızıl olacak diye…
bakma, teninin rengine
sarı, esmer,buğday rengi ne fark eder..
yaşamak için,
yaşarken umut etmek, gülmek,sevmek için savaşacaksın..
ve ilk savaştığın kendin olacaksın
yeneceksin içindeki kötü duygulara gebe düşmanlığı
vefasızlığa kaldıracaksın baltalarını
kıskançlığa, fesatlığa doğrultacaksın zehirli oklarını
sevgisizliğin üzerine üzerine koşacaksın..
savaşacaksın,önce içindeki düşmanla,savaşacaksın..



menekşeler hep mor olmaz ya,
yada bak, ağaçlar hep çiçekli mi
yaz’da yağmur yağmıyor mu sanki
pusula hep batıya mı takılı
akşamsefalarının gündüzde açtığını hiç görmedin mi..?



öyleyse kim demiş savaştan sonra barış için
ille de tenin kızıl olacak diye…
bakma, teninin rengine
sarı, esmer,buğday rengi ne fark eder..
yaşamak için,
yaşarken umut etmek, gülmek, sevmek için
dünyayı sevgiyle döndürmek için barışacaksın..



ve ilk barıştığın kendin olacaksın
gökkuşağının bütün renkleriyle yüzünü boyayıp
sarılacaksın içindeki iyiliğe meğilli eşsiz dostuna..
barışacaksın,önce içindeki dostla,barışacaksın
sonra oturup ateşin başına
adı unutulmuş milletlere bile
sevgi dumanlı çubuğunu uzatacaksın…
hadi
bakma,teninin rengine…






CANAN KARATOĞMA