Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim….

Pencere açık,dışarıdan buram buram bir yanık kokusu geliyor…Aslında bilmiyorum,bu koku,dışarıdaki hıdırellez ateşlerinden mi yoksa gidişinle beni içinde bıraktığın hasret ateşlerinin,üzerime sinmiş,yanık kokusu mu hala,inan bilmiyorum…Belki de,o kokuyu bile artık seviyorum, senden kalan kıymetli bir hatıra gibi…



Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim…

Bugün aşkın yıldönümü…Aşkın da,ayrılığında,hasretinde,gidişinin yıldönümü,hem de onuncu yıldönümü…

Ben seni hiç unutmadım,sevdiğim…seninle yaşadığım,kısacık senli günlerimi hiç unutmadım…
Ve bunca zamandır bir kez olsun beni unutup unutmadığını düşünmedim bile,çünkü,ben seni hiç unutmadım…



Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim….

Ay bile yine aynı renkte,bizim gecemizin rengindeki gibi… Hala aynı şehirde miyiz acaba,aynı sokaklardan gelip geçiyor, aynı kuşlara ekmek kırıkları veriyor, bir çay deminin eşliğinde aynı denizi seyrediyor, sigaramızın dumanında aynımı efkarlanıyor,aynı çocukların başını okşayıp seviyor,aynı yalnızlıkta aynı yorgunlukta mıyız,acaba……..diye hiç merak etmedim….
Çünkü,git demiştin bana…Bana,benim için git demiştin…Kendini benden saklayarak,benden kaçarak,bana,benim için git demiştin,onun için de hiç merak etmedim…

Ama,sen,bak sen benden hiç gitmedin ki…



Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim…

Birazcık yaşlandım galiba,yaş takıntılarına düşmeden yaşlandım…ama,saçlarım hala kumral rüzgarlar gibi dalgalı,sadece eskisinden çok daha beyaz… ve,saçlarımın bir tek telini boyatmadım,çünkü ,her dalgalı beyazda hala sen saklısın…ellerim yine küçük, geçirdiğim hastalıklardan mı yoksa avuçlarımın sensiz yangınlarından mı nedir bilmem,hep bir titremede ellerim…



Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim…

Seni yaşamam dışında,eskisinden çok yalnızım…Meğer senin gidişin beni çok büyük gidişlere hazırlamış bir yandan,sevdiklerimde istemeden gitti…Hayat..!şimdi bu koskaca evde tek başıma yaşıyorum…
Ben hiç evlenmedim sevdiğim,aşka,sana ihanet edemedim,kendime ihanet edemedim… ve çocuklara tapmama rağmen,çok istememe rağmen,hiç anne olmadım…AŞK kızım oldu benim…Aşkımı bebek bildim,aşkımı benim gibi,küçük dalgalı saçlı bir kız çocuğu gibi gördüm,ona bağlandım,onu büyüttüm ve ona anne oldum…



Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim…

Bugün,aşkımın,kızımın onuncu yaşgünü…Ona güzel bir doğumgünü sofrası hazırladım… biliyor musun o başka çocuklar gibi pastayı hiç sevmez,istemedi…Galiba babasızlık boynunu bükmesin diye onu hep şımarttım,ben onu şımartmayı da çok seviyorum…Ona en sevdiği yemeği yapıp sofraya koydum…bir tabak tavuklu makarna…Karşısındayım şimdi,onu seyrediyorum… elimde bir bardak demli çay…içkilere sığınan yalnızlar gibi,ne çokta bu çaya sığınıyorum ben,çok içiyorum…



Aylardan mayıs,bugün hıdırellez sevdiğim…

Bugün aşkın yıldönümü…Aşkın da,ayrılığında,hasretinde,gidişinin yıldönümü,hem de onuncu yıldönümü…


İyi ki doğdun aşk,iyi ki doğdun kızım ve sen iyi ki hala bendesin sevdiğim…Nice nice yıllara…






“ Uzun bir uykusuzluğun ardından içim geçmiş,uyandım…Meğer her şey bir düşmüş…Hiç olmayan sevgilinin,hiç olmayan aşkının,olmayan onuncu yıldönümü düşüymüş…
aylardan mayıs değil, bugün hıdırellez hiç değil…
ve,ben hala bugün’deyim… ”



Canan KARATOĞMA