4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2012
Okunma
eski oymalı bir sandık ,huş ağacından
yadigâr,rahmetli halam’dan..
içinde naftalin kokulu,küçük mor patiklerim
patikler mi küçülen,
yoksa,büyüyen mi ayaklarım..?
giysem uymuyor
giymesem,çıplak ayağıma dikenler batıyor..
bir sığdırabilsem ayaklarımı
düştüğüm yerden kalkıp,başlayacağım yürümeye
belki küçük bir kız bile olacağım yine..
yürüyeceğim,umut edeceğim,güleceğim..
yürüdüğüm yollardan
insanlığı peşimden sürükleyeceğim,
taze çiçeklere,yeşil yapraklara,mavi denize doğru
güneşe,bahara ,umuda doğru
sevdaya ,kardeşliğe,barışa doğru
ve çizginin doğrusuna doğru….
patikler,ayaklar
küçülen patiklerim,büyüyen ayaklarım..
buluşsalar ölçüsüz bir noktada…yine...keşke…!
CANAN KARATOĞMA
Cevap Yaz