bugün bayram diyorlar
hemde dünyadaki bütün çocukların bayramı diyorlar..
bugün en neşeli,en sevinçli gün diyorlar..


ama neden,bizi duymuyorlar
neden bizi hep unutuyorlar
neden bu dünyadan saymıyorlar
bize bir günde olsa neden çocuk diyemiyorlar..


oysa,bizde çocuğuz..


bizimde hayallerimiz var,umutlarımız
gülmeye hazır yüzlerimiz
sevmeye hasret küçük yüreklerimiz var..
bizimde yarınlarımız var…


soğukta titrediğimiz kadar
sıcakta terleriz
gülmeyi öğrenmediğimiz kadar
gözyaşı dökeriz..


uykumuz geldiğinde
kaldırımlara sığnırız
yatağımız hep soğuk taşlardır bizim..
karnımız acıktığında
sofra dediğimiz çöplere koşarız
kokuşmuş bir parça ekmekle bile doyarız…


bizde çocuğuz..


yorulduğumuzda küçücük bedenlerimizi
yaslarız bir duvara
oturduğumuz her basamakta düşler kurarız
düşümüz hep aynı
sıcacık bir yuva,adı ev olan
kollarına atılacağımız bir kucak
temiz kıyafetler
bir tabak yemek
başımızı okşayacak bir el
ve en çokta tatmadığımız sevgiler..


sarıldığımız her sıcaklığa ana,baba deriz
kardeş belleriz…
oyun nedir onu fazla bilmeyiz
oyuncağımız olmadı ki hiç..
hayatla köşekapmacadır tek oynadığımız
git diyenden kaçmak,hep
gel diyenimizde olmadı ki zaten…


bugün bayram diyorlar
hemde dünyadaki bütün çocukların bayramı diyorlar..
bugün en neşeli,en sevinçli gün diyorlar..


ama neden,bizi duymuyorlar
neden bizi hep unutuyorlar
neden bu dünyadan saymıyorlar
bize bir günde olsa neden çocuk diyemiyorlar..


bizimde hayallerimiz var,umutlarımız
gülmeye hazır yüzlerimiz
sevmeye hasret küçük yüreklerimiz var..
bizimde yarınlarımız var…


bizde çocuğuz..
peki,suç mu bizim çocukluğumuz
suçumuz mu terk edilip unutulmuşluğumuz…?





Canan KARATOĞMA