sıska bir kadın portresi duvarda
kalın dudaklı
limoni entarisinde turkuaz puanlar
şahadet parmağı havada
vişne çiçeğini çiğnerken
antik bir ev avlusunda


dünya gözlerinde kırk düğme
yalın ayak bölük pörçük
mükellef tek cihana kefil
sırtında kızıl saçlı iki çocuk
biri oğlan biri değil


gecenin mavisini yakacak gibi hazır
belli oluyor bakışından
mâkus talihin yangını akıyor sanki
incecik parmaklarından


düştü düşecek gibi portre duvardan
saçı başı darmadağın kadının
belli ki
eski bir rüzgârın azgınlığından
düş dükkanlarımda sakladığım
tanıdık bir silüet dolanıyor hatıramda
bu tablodan


çık artık sığ tarihin aralıklarından
sen de bir yudum su iç
o bengisu pınarlardan
şimdi şehirler kurdular
senin yanlız bırakıldığın tenhalarda
ne bekliyorsun
hadi fırla çerçevenden
Esmeralda..






Faruk Civelek