Hiçbir aşk kusursuz değildir
Ardında mutlaka bir iz bırakır…

bir kelebeğin
kanatlarına çizilmiş
desendik sadece
rengarenk...

içine girdiği kalbin
şeklini aldı ruhum...

bakışlarım üşüyor
gözlerim her daldığında
hayalinin boşluğuna...
şizofrenler inliyor
küflü dudaklarında şiirin
aynada asılı kalmış suretlerin
çığlıklarıyla parçalanıyor gece
tuz buz oluyor düşler
ve ardından
üşüyen bakışları topluyoruz
yollarında dökülen...


yetişemediğimiz ergen kavmin
huzursuz niyetleri
anlam yüklediğinde aşka
avuçlarında tanrı zenginliği
duvarlarda çarmıha gerilmiş İsalar
rimbaud çıkagelir
göğsünde bir sancıyla
bir kılıç darbesi daha indirir
valery bodlere
Truvalar sızar
aşkın rahmine
bir imparatorluk daha
yok olur
helenin gözlerinde
isyanlar gömülür tabutsuz
yaşamın kızıllığında
morumsu bir karganın
sevecen çığlığı gibi
uğuldaşır kulaklarında
aşk çıplak!
alnımdan aşağıya akar
bir yazgı daha...

aşk bir intihar girişimiydi
siyanür bakışlı gözlerde
şuuru felce uğratan bir zehir
vampirin kan arzusu gibiydi
gecenin gözlerine olan düşkünlüğü
oysa ölmek iyidir
gözlerinde,
dudaklarında,
her uzvunda ayrı zevkle
bir dudak payı susmalıydık sadece
gitmeden az önce
olmadı bir şiir miktarı
otursaydık
ölmeden önce kendimizi...

mekanı cinnet olsun,
ruhumuzun...
El Fatiha...