Yerçekiminden habersiz olmalı ruhum
Hala geleceğini umut edip düşmeyi göze alarak
Dilek tutmak için gökyüzünün gerdanında süzülüyordu
Bir yıldızın kaymasını bekliyordu
Oysa düşlerimde dilek tutmak için buna gerek yoktu
Hevesini kırmadan ayrıldım yanından.

Ayaklarımda tazeliği gecenin
Kalbimin üzerinde yürüyorum sessizce
Uyandırmadan postmodern kabuslarımı
Karanlığa sızıyorum…

Körebe çılgınlığı düşlerimde
Gözlerini bağlayıp duygularımın
Sensizliğin meçhulüne açılırdı yalnızlığım
Belki uzaklarda bir yerlerde
Adımın geçtiği cümlelere rastlarım diye,
Dudaklarından dökülen...

Gözlerimi açtıklarında
Kapı ve duvarları zümrüt ve elmaslarla işlenmiş
Büyük bir sarayın içinde buldum kendimi
Simya hüneri gelişmiş bir şeyhin huzurunda
Ve yanımda mısır padişahının kızı suretinde O vardı
Tam nikahlanıp zifaf gecesine hazırlıklar yapılırken
Şeytan tüyü yastığımda kabusuma uyandırıldım
Büyücü bir çingenenin sakızını patlatırken
Arsız kahkahalarıyla
Kulaklarımız çınlatılırken
Bulanıklaştı gökyüzü
Gri renkli bulutlar kaplamıştı yeryüzünü
Faili meçhul bir ahın cürümü karşımda
Sol omuzumdan aşağıya bir günah daha düşüyordu
Cürümün ayazında üşüyordum titreyerek...

Tekrar gözlerini bağladım duygularımın
Aklı bir karış havada umutlarımın
Sana dönük hayallerinin gözyaşlarını
Maveraünnehire akıtıyordu
Nehir kırmızıya dönüştü
Gözlerimi açtığımda büyük bir malikanenin içinde
Dolunayın ışığı altındaydım
Kanına susamış bir vampir olarak buldum kendimi
Uzaktan seyretmekle yetindim ölümcül güzelliğini bir süre
Bedenime sunulan bu ölümsüzlük hengamesinden sıyrılıp
Kendimden vazgeçip
İksirli sudan içip sana dönüşecekken
Yine faili meçhul bir ahın cürümü gözlerimi açıp
Kahkahalarla alay ederken
Uyandırıldım kabusuma...

Tekrar gözlerini bağladım duygularımın
Gözyaşlarım kirpiklerime tutunmakta güçlük çekiyordu artık
Kendime unutturma çabası çaresiz ihtişamıyla
İlizyon zannetiğim hayalin ütopyalarıyla
Her uyanışımda
Gerçeğiyle yüzleştiğim sensizliğin sersemliğiyle
Kendimi kaybedip uyanırken
Faili meçhul ahların cürümlerini
Karşımda bir bir tüketmeye devam ettim
En son kahkahasına kadar
Uyandırılmaya razıydım oysa
Sensizliğin kabusuna...

Körebe hep bendim nasıl olsa
Seni yakalayana dek sürecekti bu oyun her gece

Nasıl ki her oyun en az iki kişilikse
Aşk ta iki kişilik değil midir?
Nasıl olsa yakalayacağım seni bir gün
Sen beni yokluğuna inandırma yeter
Ben ömür boyu körebe kalırım...
Merak etme...

Bak!
Ruhum hala bir yıldızın kaymasını bekliyor
Yerçekiminden habersiz
Seni dilemek için...