hadi bırak ellerimi yokluğun acısın
gecenin ötesine vurulmus yalnızlıklarda

ki keder nöbetlerinde kalp atımı düşün
mührü kalsın gözlerimde

hayali dokunuşlarını bırak
hislerime sığmayan

kaskatı uykularımda
gün bırak yastığıma

henüz soğumamışken
hasret çıkınlarında ateş im
içimdeki hasat devrilsin harmanına

kemirilmiş ruhumun aşkı bulduğunla kalakalışında
ve geç bulmuşlukların keşkelerinde
hazanı yüz gözlerimde

kendine sağır çırpındıkça bu sevda
dört mevsim yutmuş ecel gibiyim
ömrümün paydasına eklenen fay`da


dudağımın ucunda kalakalmış uçuk bir düş
su toplar heybesine

canımı yakan nefesinde nar tenim
ellerimde bırak beni
serabı koynunda ıssız çöl üşümüşlüğünde

gözbebeğimin yazgı oygusuyla kesilen avazında
masumiyetim ki öksüz
nihaiyi hıçkırık alaz


sevmenin bedelini bırak
kimsesizliğin boğazında avaz avaz!

çünkü ben;
ölümün yüzünde kederi yüzmekteyim
şafağın paydaşına eş
askerim!




2010-07-05 15:43

Sude Nur Haylazca