Bir kemiğin ardında sürünen it misali
Irzı kırık günlere kaldık yine yüreğim
Ne kavuşup şad olduk ne unuttuk visali
Hazan yemiş gül gibi solduk yine yüreğim
Çöp üstüne çöp düştü titrediğimiz göze
Aldı başını gitti yarınlar bilinmeze


Artı idik eksildik bölen idik bölüyüz
Erinç yaylalarıydık şimdiyse gam çölüyüz
Ne varlığımız belli ne de hepten ölüyüz
Düşleri gerçeklere saldık yine yüreğim
Sürgün edildik heyhat kovulduğumuz şehre
Ne bir dost sesi yazık ne tanıdık bir çehre


Bir zaman cümle âlem imreniyorken bize
Döndü hayallerimiz karda kaybolan ize
Şimdi acınır oldu kimsesizliğimize
Nedametle başbaşa kaldık yine yüreğim
Söyle hangi kirli el anılarımı sağdı
Nurdan çiçeklerime dumansız ateş yağdı


Ümidi ayağından ters çevirip asalı
Oldu yaşanan her gün diğerinden tasalı
Telli duvaklı mazi sanki peri masalı
El değmemiş acıyla dolduk yine yüreğim
Yapıştı yakamıza rahat vermez bir anlık
Ne vakit çekilecek aramızdan karanlık





Filiz 2010 Kocaeli