14
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1917
Okunma
karanlığa kapanan kapıların büyüsüne bozuluyorum
gece kim
ben kimim
gölgelerin korkusuna saklandım
hazırladım kendimi ölüme
mutlaka su istiyorum
güneş yüzünü aldı aklımdan
bir yorgunluğa uyanırken uyuyor ruhum
ne annem gülüyor
ne de bütün suslar...
kim kaldı geriden bana
maviden kim...
beyaz başladığım hayata siyah bitiyorum
mor dudaklarımda kımıldanan durgun ay
dokunduğum her uğultuya ziyanım
serseri kentin ışıklarıyla yanan Hilal
gece sen misin
oldukça soğuksun yükseklerden
ne garip tıklım tıklım bir karanlık karılmış
kendimi görmüyorum
üstelik
üstümde aşk
üstümde insanlar
boğuluyorum
geldim ve çaresiz gidiyorum
çukur gözlerimde ellerim yok ölüm
yağmuru sıkı dokuyun toprağıma
katiller ülkesinde
saklı mezarım.
bir vakit saçlarım dağılırdı
bulmaca masaldı susmalarım
sis bana döndü
kuşlar bana.
anıların bulaşığını bırakıp gitmişim mutluluktan
adımlarınızdan
ve içinizdeki gemilerden seyrelmişim
sorgum yok
duruşmaya hazır sağım solum...
ahh...
beni iyi anlatan bir gece olun
sizede öleceğim
ıssız bir ağrı olacaksınız eflatun tekrarlarımda
nasıl anlatabildiniz beni meleklere
iyi mi...
5.0
100% (13)