gitmeye varacaksa herşey bir gün,
başına bir anlam koymalı gitmenin.

yağmurlar yağmadan,
göğün yüzüne oturmalı.
kahkaha tohumları ekmeli
güz gelince,
ve kanatmalı şiiri orta yerinden

düz ovalara vermeli ayrılığı,
karanlığı çekmeli üstüne,
kapıları kapatmalı sonra.
ve bir dağın bağrında,
nasırlı ellerinle tutmalı yakasından
sevdanın,
yollar aydınlanmadan öpmeli
güneşi.

utanmamalı ağlamaktan,
okşarken gelincikleri,
savrulmuş mevsimlerde.
soğuk gecelerde demlenmeli
tohumlar,
ve inadına büyümeli
boynu bükük çiçekler,
yitik anıların menekşe gözlerinde

bir dağ başı sessizliğinde yaşanmalı
baharlar.
ve umutlar,
pınarların soğuk gözünde yıkanmalı.
türküler gurbeti söylemeden,
rüzgarın yüküne katmalı
hasret yangınlarını.
sonra, çekip gitmeli,
yarınlara
muştu veren çocukların ardından.

13.11.2007

Bu şiirim, 13. Geleneksel Ekmek Ödüllü Şiir Yarışmasında 3.lük ödülü almıştır.