0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
973
Okunma
Bu gece her zamankinden daha yalnız geçiyor.
Bu bir huzur, huşu getirmeli değil mi?
Yanlış mıyım?
Ama inan tam tersi şu an:
huzursuzluğum tenimi kararttı adeta;
saniyeler bile bana düşman gibi
yavaş ve avanak.
Sanırım şu dakika bir itiraf lazım:
Senden sonra toparlanamadım.
Gittin gideli, terkettiğinden beri kimseyle olamadım.
Ben bu zaman aralığında asılı kaldım
Sanırım beni artık ölüm bile heyecanlandıramaz.
umarım sen mutlusundur.
Umarım şehrin yağmurlarından arınmıştır,
ben arınamadım daha.
umarım canın yanmamıştır,
ben bu yanıklardan kurtulamadım hâlâ.
Diyorum ya sana,
Duysana! :
Ben bu zaman aralığında asılı kaldım.
