unutulur zamanla...
yastık ucuna iğnelenmiş düşler
ellerinde sımsıkı tuttuğun o son umut
devrilmiş kapıların ardında kalır
menteşesi kırık
gökyüzü mü?
hep bir sonra ki semaya
ertelenmiş yıldızlar arenası
başını nerede yaslasan biraz
solgun ay
ve yaşamak dediğin gerçek
vurur hep acıların zangocunu

sanırsın kader yazgısı
payına düşen bu
yakana kabulü bir hayat
akar akar gider başın
kirli ve bulanık bir suda
geride yaşanmamış bir çocukluk
ardından koşulmamış top
gözünün duvarına yaslı bisiklet
çürür
düş
düş
unutulmuş ve uzak

çetelesinde
topyekün kavgası var olabilmenin
omuzlarında hazin yük
geçerler kimileri düşe kalka
bir kalpazan düzen içinden
gözleri susam
yüzleri masum simit
bilemezler nerede başlar samanyolu
nerede biter
ve neresinde evrenin yuvarlanır dünya
mavi misket
ve tüm bunların neresinde Tanrım sen
başlar
biter
ve bakarsın?

bilemem...


bir toz zerresinden daha nesnel
insan
kederler öğüten değirmen
ve her sabah yalın ve ciddi
bir puşt yazgı daha lastik pabuçlarında
biraz anason
biraz sidik kokusuyla
o soytarı devranın
destursuz yıkanır hep yüzleri

lâ ilâhe illallah bir fakirlik ağızlarda
yol kenarlarında boya kutuları
şişe, su, mendil derken
çoğaltıp savaşlarda istatistikleri
köprü altlarında zehir ve kara irini
ölürler isimsiz ve kalabalık
bir kez bile okşanmadan saçları
tinercisi
dilencisi
ve evsizi
dokunmadan ellerine ne okul
ne kitap
ne de bilge
ölürler yaşamamış gibi hiç

dilleri taze
zamansız kesilmişlerdir anne sütünden
gelişemeden erkeklikleri
bir kıza vurulamadan ani
çok oğlan
çok kız
az çocuk
bir gecede kadın edilir
henüz on yaşında kimisi

kanar Tayland
uzak doğunun
yakın doğunun
orta doğunun çürük pazarlarında
tezgahlarında bir tutam et
bir avuç lolita
taze çerez
taze meze misali

üşüşür üzerlerine
bok sineklerinden daha ilkel
kendini hangi zevke vuracağını bilemeyen
kravatlı beşerler
babalar
ağabeyler
amcalar
hatta bilmem daha neler
üşüşürler sanal
asalak
ve çokça mantar

gözlerim mi Tanrım
yalım cehennem...
enlemlinde ölmüş ağaçlar
çürümüş insan
dikleminde
kuşlar
bulutlar
yıldızlar ve güneş

üşüyorum...
haydi! seninle ört üzerimi

nerdesin?

Deniz Ercivan 30.03.2007