Sayın Abdurrahim Karakoç’un şiirinden ilhamla...

Kardeşliğin yolu ’birlik’ten geçer...
Bu gerçek her beyne sokulsun da gör....
’Birlik olan yerden ’ayrılık’ göçer’,
Bu söz her kapıya çakılsın da gör...

Tembellik tutmasın eteğimizden,
Kalkıp doğrulalım yatağımızdan,
’Bismillah’ deyip de otağımızdan,
Yeniden yollara çıkılsın da gör....

Hainler kandırıp saf evlatları,
Hepsini yaptılar ’sulh cellatları’,
Bölücü denilen ayrık otları,
İnşallah kökünden sökülsün de gör...

Ne kadar bizimse, izmir, Erzincan,
O kadar bizimdir Diyarbakır, Van,
Gün görmesin canı candan ayıran...
Çanlarına otlar tıkılsın da gör...

Efesi, seymeni, lazı, dadaşı,
Beraber verdik ya onca savaşı...
Ülkemin kurtulur beladan başı,
Hele bir kol kola takılsın da gör...

Kemençe, bağlama, tulum ve sipsi,
Kimi neşelidir, kimi garipsi,
Bizi çalar-söyler, bizimdir hepsi,
Dillerden türküler dökülsün de gör....

Kıskanacak bizi Mart’ın güneşi,
Şöyle kucaklayıp, kardeş kardeşi,
Taş-sopayla değil; Nevruz ateşi;
Barışla, sevgiyle yakılsın da gör...

Adalet olursa mülkün temeli,
Herkes olur, vatanının hamalı...
Biri yerken, biri, aç yatmamalı;
Yokluğun boğazı sıkılsın da gör...

Devletin malını deniz sayanlar,
Öksüz-yetim hakkı ile doyanlar,
Canlı canlı derimizi soyanlar,
Aramızdan bir bir çekilsin de gör...

Ukalalık yapıp, böbürlenmeden,
Büyüklük taslayıp, kibirlenmeden,
Bu zengin, şu yoksul ayırdetmeden,
Hepsine bir gözle bakılsın da gör...

Bakidir bu bayrak, bu toprak, bu din,
Çiğnetme bunları birine sakın...
Çiğnemek isteyen her memleketin
Sarayı başına yıkılsın da gör...

Biter bu kaoslar, biter curcuna,
Sevgiyi katarsak birlik harcına,
Gönül denen kalelerin burcuna,
Mutluluk bayrağı dikilsin de gör...

(18.04.2008 - Alanya)

İhsan Gürbüz