5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1906
Okunma
Küçük kasabaların köhnemiş otogarlarında
eski bir ceketi unutur gibi
yitirdik çocukluğumuzu.
Memlekette kiraz mevsimiymiş
bahar inadına güzelmiş
ne fark ederdi bizim için
sararmış yastıklara başımızı koyup
için için ağlardık geceleri.
Memleketin yoksul çocuklarıydık
içecek sıcak çorbamız
yatacak sıcak yatağımız vardı belki
ama gözyaşlarımızı silecek
şefkatli bir anne eli arardık.
Masumduk,çocuktuk
kin tutmaz unuturduk
güneşe söylerdik şarkımızı
bulutlara dokunurduk.
Bir dilim kuru ekmeği paylaşırdık
umutları,acıları paylaşırdık
Karşılıksız severdik birbirimizi
ne iyi arkadaşlardık.
Şimdi o günleri hatırladıkça
buruk bir tebessüm belirir dudaklarımda
hangi hikayeler yaşanır bilmem
küçük kasabaların köhnemiş otogarlarında.
NEVZAT ACAR
5.0
100% (2)
Cevap Yaz