Umudun oyalıyor yüreğimi hala
Hiç kötüye dilim dönmüyor hakkında
Defalarca utancımı yapıştırsam da yüzüme
Kızaran çehremi göğsüme gömüyorum
Karanlık bir kuyu kenarında bekliyorum sanki…



Tebessümün yansıyor gecenin kıyısından
Bir oda ötedesin sanki
Olur, olmaz hayaller yakalıyor ruhum
Sana benzeyen


Mum yangınındaki fanus sızarken
Sıcaklığı senin ellerinden y/akıyor
Teninin kokusunu çekiyorum göğsüme
Nefes nefes
Göz kapaklarının altında soluklanıyor,
Garip bir düş üstünde uyuyorum sanki
Bin bir ihtimallerle sabaha d/üşüyorum…


İki yüzlü keskin kılıç kol geziyor seherimde
Kocaman bir adam ağlıyor içimde sanki
Kanatsız bir kuş gibi düşüyorum sana doğru
Boğazımda kilitli seni seviyorum’lu bir soluk
Daha kaç zaman saklayacağım seni…



Göz sürgünlerine ateşinle közleniyorum
Yoksul güz dönümlerimde öksüz başım
Onulmaz bekleyişler törpülüyorum ardından
Sığ bir tümceden sana koşuyorken
Ay gizemi dudağından düşüyor suretin
Uzak mı uzak
Sınırlarımın ihlal esmerliğine dem vuruyorum…



Sana yağmalanmış bir ömrü karalarken
Baskın imgeler düşüyorum her satırda
Mısra mısra serüvenler sürüyorum ardın sıra
Paranoyak harflerle süslüyorum şiirleri
Sonrasında dilimden düşürdüğüm bir sözcükle
Ölüyorum sabah/tan akşam/a
İki kişilik hayatımın
Tek kişilik gerçeğinde
Ve her karesinde sana b/ölünüyorum…



Yüzümde çiğ/demlenir bıraktığım bakışlar şimdi
Uzanıyor boylu boyunca karanfil dudağından
Her gece sensizliği kokluyorum uzaklardan
Ve her defasında
Sen doluyorum gün boyu sonrasında
Sana dayanıyor sınırsızlığım
Çaresizlik kundakladıkça biçareliğimi
Derin ağrılarla s/ararım mağrurluğumu…



Nemlensin kirpiklerim yine rüzgârından
Elbet bu sonsuzluğa bir nokta konacak
Nasılsa geceler can çekişiyor esrarından
Mutlaka sana ayarlı o ketum vakit sonlanacak…



//..Göğsüne doldurduğun kaprislerini
Ellerin sağadursun
Bekliyorum kıvılcımlı öpüşlerini
Gel n’olursun..//




Faruk Civelek