Giderken hasret oklarını sapladın gönlüme
Senden sonra halbura döndü
Gelen gidiyor,durabilen yok
Bensiz yapamazsın demiştin de
Matizdim iyi demlenmişim
Ayrılığının sarhoşuydum ayıkamamışım
Gittiğinde dolunaydı
Sana göre rüzgar misali eser geçerdi
Bu senin görüşün
Bu gidiş senin sonunu iyi düşün
Benim için mahsuru yok
Nasıl olsa geri döneceksin
Şu haline baksana,gidişin de bile asalet yok
Sana hayatım dedim tutundum sana
Nokta kadar tutamadın yaşamında
Hayat bana nankörlüğünü anlattı da
Anlamadım hayatı
Sevdama tutundum yaşadım delicesine
Kimseye hesap vermeden demlendim sevdamla
Sevdamı alıp yüreğimde
Uçsuz bucaksız gök mavilerinde bu aşkı filme çevirdim
Hep sonu mutlu biten sahnelerle doldurdum
Yaşanılması imkansız bu aşkı.
Sen koparttıkça ben hep yamadım
İlmek üstüne ilmek attım
Kopuk aşkı birbirine bağladım ama
İlmekler hep düğüm düğüm
Her düğümde ne acılar sakladım.
Yamalı bir aşkla yol aldırmak istedim hayata
Düze çektikçe ya uçuruma yönelttin
Ya da dik bir yamaca.
Sana hayatım dedim tutundum
Benden bu kadar
Nasıl olsa bu aşkın sonu yok
Hayatıma da sana da nokta koydum.
Giderken ardından yine yol aldırırım
Bir yenisi eklenir bu yüreğe
Gidene de kalana da yer var bu yürekte
Yakarım kor gibi kalbi
Olmadı alır mermi üstüne mermi çakarım ama,
Pişmanlıkları doldurmam hayatıma
Köşesinden dönsem de mutluluğun
Acısını heybeme doldurup
Sokak kapısından çeker giderim
Benden bu kadar.


Mehmet Zafer