satır aralarına serptiğin mısraların
başağından boy veren
cılız bir şiirde fiil kaldım sadece
oysa kaç defa sıyrıldım göz kurşunlarından
gönül siperlerime çökerek


uzak evleri sürme çekmiştik tarihsiz takvimlerimize
sanki sen zamanın ötesine düşüyorsun
şimdi öyle bir tan yeri göğsümden fışkırıyor ki
kamaşan körlüğümde binlere çoğalıyorsun


ay ışığyla yıkıyorum hunharca savurduğun elveda nı
tüm iyi niyetimle dişlerimle kıstırarak
ne kadar da yaban geliyor bu denizler Rabbim
kendimle beraber batırdığım tüm gemileri
bir çöp kibritle yakarak


zühre de toprağa karıştı çoktan,tahir de
bendeki intiharlar gün sayıyor çengeller de
koşulsuz etimi asıyorum avluda iplere


ve tenim bedel olmuş o çınardan düşen kozalaklara
tepeden tırnağa yemine bulanan feryadımda
seni ilmik ilmik diziyorum düşlerime
seni Asya...


marmara perçemi ni anadolu tarafından tarıyor bugünlerde
o kıyılarda ziyafet sofraları kurula dursun
ve etrafındaki coşkun halay
senin dudaklarında o şarkı hiç değiyor mu Asya
’my way’


hangi yöne yolcu ettin elinin tersinde
gidecek mecal mi var/dı dizlerimde
ne olur Asya
sana yokuş yollarda yorulayım
tez elden büyüt beni parlak saçlarınla beraber
bir kelebek ömrü kadar olsun
boynunda yuvalanayım...


sandalların arasından sızan bir zurna sesinde
bayıltan güzelliğine sürgün gidiyor varlığım
mefhum bir cinayete mi kurban gideceğim
seni sırrıma kadem basarak
senin anaç kalbinin doğurduğu bir çocuğum ben
kucağından hiç düşmeyen
şakayık ve gönülçelen...


devlerin aşkı cücelmiş bir tiyatroda tek perde oynanırken
ben senin beyaz yakalı babandan bir parçaydım
boynundaki üçübirlikte ki görünmez bir halkaydım
işte..dediğin gibi Asya
başkaydım..
bambaşkaydım..


ne kadar kirpiğinin balkonundaki
bir sofranın kıyısında bağdaş kuramasam da
o soğanın acısında akıyor gözlerim yine
çiğnediğin bir lokmanın tınısını duymasan da
yerebatan sarayının adı kadar heybetinde
ben sana sefirim
bir o kadar derinde ve soğuktur kaderin
bilirim..
bilirim Asya...


anahtarımı köprünün diğer ucuna savurdum
sana zahir olsun Asya
sana zuhur...
kapımı kapatmadım sen gideli
buyur...

buyur Asya..

Faruk Civelek