ben bir su isem dudağımda kırık aynalar
yalnız aynalar görmeli cinnetimi
bütün kitaplar ve yutkunulan o sözler
oysa yanacak yerimiz varken ateşe
kuma, güneşin eğildiği yere söylenen o sözler




ben bir kuş isem denize izlenen tarih kanatlarımda
o küller anlatmalı cinayetimi
yokluğa yazılacak dil ile beden
unutmaya çalıştığın sonsuzluğu ovuyor rahminde
evet yalnız dudakların görmeli cinayetimi
gözlerimde yanacak bütün şairler anlatmalı
bir tanrı figürü değilse de bu acı
zuur ile nus ile anlatmalı...




ben bir dal isem toprağımda gölgene doğru
yalnız karanlık bilmeli suretimi
boşluğuna dönmeli sensiz esrik zaman
anlatmalısın aynı tende düştüğüm kıyameti
hayır ben denisze sığınan bir kuş isem
ortaköydeki bütün aynalar kirlenmiştir
biliyorum sakladığın o "sevda sözleri" sözünü tutmamıştır
geçmişini çiçek pasajında bırakan bu adam
anlatmalı bırakılmışlığın masa altında tuttuğu eli





us isem sustuğun o beyaz sayfalarda
babana yazdığın bir şiir gibi
öyle gömülüyorum bilekleri kesilmiş bir aşka





hırçınlığın sana acı veren kaç erkekle bilenmiş
ukalalığın kahpe rüzgarlarla eğilmiş
ve sen tırnaklarını batırarak sırtıma
nedensiz intikamını büyütüyorsun
oysa bu şehir ellerine kanayacak
yüzüne dökülecek bütün sarhoş korkuluklar
mutlu olman için sarsan da ağını

bu beden hiç isem
yokluğum seni soracak....