Uzanıp tuttuğum değilsin
Hele bıraktığım hiç!
Dokunduğum; gidişinin elleri.
Hangi yağmur unutup sırasını
Islatmaya gelebilir benden önce
Saçlarının siyah kederini

Bazen kendimden çok
Yer tutuyorsun içimde
Ve ruhumun pembe kanatları ile
Geçiyorum arı mavinden
Fark ettirmeden.

Ah! aç gözbağını da bak
Daha kaç sabaha uyanırız meçhul
Kaç zamanı tüketiriz
Tenimizin körpesinde
Ve ağzımı doldura doldura
Öperim başka kimi
Sığınmasızken,
Gülüşünün değdiği yerlere

İsmin dilimde kırk Yasin
Gözyaşlarım gönlüme bir yeşil akardır
Ne esenliklidir sabahları sahil kasabalarının
Ürperten serinliğin; sırtımda hırkandır.

Düştüğüm kayalıklarsa, boşluğu sensin
Vurulduysam eflatun bir gecede
Kurşun aşksa, tetiği sensin
Ve kanıyorsam alı al
Bildiğim tek yalana
Tüm gerçekliği örtüp götürensin

Var git yoluna, bu yürek hala yabandır
Ehlileşmeye niyetsiz
Bundan böyle her çakıl taşına
Bir kuru sapandır.