Hercai menekşeler çırpınır pencerede
El uzatsam ellerin görünmez olur bana
Gittin ! Gayrı aşıklar yerinmez olur bana
Gönlümün vazgeçilmez hükümranı nerede
Hercai menekşeler çırpınır pencerede



Katil bir akşam üstü alıp giderken seni
Kader azgın matemi gizlice saldı bana
Dilimde rüsva olmuş haykırış kaldı bana
Çok gördü zalim felek ufacık bir buseni
Katil bir akşam üstü alıp giderken seni



Kan damıtır yokluğun her geceden sabaha
Gelsin seni götüren kör olayım kaçarsam
Hayırdır sana varmak şer olayım kaçarsam
Ruhum ancak o vakit varacaktır felaha
Kan damıtır yokluğun her geceden sabaha




Acın yürümek sanki ustura üzerinde
An ucu kör iğneyle işliyor ciğerimi
Dayanılmaz hasretin dişliyor ciğerimi
Öyle bir yara ki bu derinden de derinde
Acın yürümek sanki ustura üzerinde




Ağız ağıza düşler tavaf eder beynimi
Hüznümün ellerinde boğulurken hislerim
Çürümüş ceset gibi dağılırken hislerim
Bitevi mersiyeler yurt edinir koynumu
Ağız ağıza düşler tavaf eder beynimi




Ne dökülse küreden toplar payımı yasın
Çaresizler usulü ağlamayı öğrendim
Kendi yaramı kendim bağlamayı öğrendim
Işıldarsın andıkça yağar üstüme pasın
Ne dökülse küreden toplar payımı yasın



FİLİZ 2010 KOCAELİ