.



ters bir fısıltıyla seslendi gecenin içinden ölüm
dolunay yansıdığında temmuz sıcağına
karmakarışık güzellikte parlarken yıldızlar


/boynundan öp acıyı


soğuk karanlık bir zeminde uykudayken beden
düşünce kan kırmızı kırık parçalar üzerine
düşünmeye başlar
şüphelerinden dahi şüphe duyar
inkar eder gerçeği
içinde ölür yalanın parçaları vakitsiz


karanlık girdaplar sarılırken yokluğuna
zaman vurduğunda hiç kimseyi
kalabalıklar arasında sessizce içe çöker
kendine yabancı


/çürür sözler


deliliğe son lanet düşerken
çizgi dışı hakaretlerin buz soğuğu çarpar hayal duvarlara
ince ince sızar zalim çatlaklardan
içgüdünün kalpsiz katilleri



/bir nefes merhamet


yoksa aynı mıydı zaman
yalan mıydı gerçeğinde yaşanan
hayaller mi resmediyordu gerçeğin kıyılarına
derin bir uykudan uyandırılırken
sis yığınının altında


/Yaratıcının kötü olma ihtimali yok


gönüllü ölür bir şizofren
gözlerinin saklı kızıllığında
kuşatırken karanlık hayal gibi gözüken duyguları


/kim bilir


o başkası olurken kendi olacaktı
figürlerin yüzlercesi arasında







09_