hacmi büyük yalnızlıklar
siz miydiniz koparan düşlerimi
ipini kesen uçurtmalarımın
kana bulayan umutlarımı

yıldızlarda eritilen kurşunları üzerime akıtan
zifiri gecenin vahşeti misiniz

siz miydiniz kinini karanlığa kusan
köstebek
buzdan kalalerinize hapsettiğiniz gölgelerinizle
güneş hasretiniz ne zaman eritecek sizi
yetmedi mi
en derin sessizlikleri mahseninizde dinlendirmeleriniz
koyulaştırdığınız yürek nefeslerimizi

ölçüsüz en`lerinize bedel biçtiniz mi
diyet ödediniz mi

peki;
taktığınız maskeyle yüzleştiniz mi hiç
düşürdünüz mü bir an olsun
sırlı ayna karşısında
yenildiniz mi kendinize
avuçlarınıza akıttınız mı renkli gözyaşlarınızı

kızıl şafağa çıplak gözle baktınız mı
yürekli oldunuz mu yürekli

taktınız mı kelepçe hatıralarınıza
idam edip yastık ucunda
oturup bir güzel ağladınız mı
yitirdiklerinize

demir aldığınız her limanda
bir kez olsun dönüpde baktınız mı
boynu bükük bıraktığınız anılara
el salladınız mı ezik ezik

dünyayı kuşatan matem tülü gibisiniz
asıl ve mağrur duruşunuzla
donuk gözleriniz de asırlık sırlar saklı
vurdunuz vakitsiz kapımızı

siz de mi
kimsesizliğine eş arayanlardansınız
kölesini arayan sahip gibi bakışlarınız
ağlarla çevirdiniz her yanımızı

sahi siz dünyanın kepenklerini ne zaman indirmiştiniz
sahi yalnızlık size mi mahsustu...!


bilir misiniz ki her yürek kendi güzelliğiyle görür her yüreği..!

duymasam da sesinizi bakışlarınız ele veriyor kimliğinizi...!

Sude Nur Haylazca

not; kendini dev aynasında gören bir şahıs için kaleme alınmıştır.