Pembe panjurlu düşlere uyanmış bir çift göz
Ejderha ateşi soluyor nefesim kapısında
İki cihana sıkışmış ömrün kararsızlığı bu
Ötelendikçe gölge misali takipte dünyevi arzular
Uzaklaştıkça büyüyor gözlerimin yuvasına özlemi



Mevsimsiz biten ne varsa
Sebepsizlik üretiyor mütemadiyen
Çöllerden gelen yağmurun sesidir hasretin işittiği


Sen
Ömrün baharına ağustos yağmurları getiren rüzgâr
Sen
İçilmez suların sahte pırıltısı
Senin vebandır içimi kurutan
Gönül kapısına çaktığın paslı kilit sözlerin
Sen özlemlerin bilendiği aykırılık
Dönmekle yola devam etmek arasında savaşan cengaver yüreğim


Giden ayakların izi senden geride kalan şiirler
Melankoli kokusu doluyor kâğıtların nefesinden
Duyulan bütün şarkılarda
Yıkamaya kıyamadığım gönül urbasısın
Dertsiz başıma tatlı telaş düşlerim


Sen yapbozum bozdukça eklemek sevdam
Kokusuna cennet rayihası sürdüğüm kör bıçak cümlelerim
Suya doymayan toprak sana olan özlemim
Ey yoluna bin kez uykularımı böldüğüm
Yıldızlardan fal tuttuğun semam
Uzaklara uzattığım ellerim
Özledim